Ve Ben Yaşarken Ölmem
Hayat çok yordu beni
ne bir umudum var
Nede iyi bir beklentim...
Hayat çok güzel ama
Bir o kadarda acımasız.
Benim sizin gibi normal bir hayatım yok...
olmayacakta...
ne zaman bitecek bu işkence...
Yaşayamadan hayatımı ölünce mi?
Dayanacak gücüm kalmadıki?
Neyin cezası bu?
Her güzel şeye hasretken ben?
Herşeyim olan annemi üzerken?
Bana yine birşey olacak korkusuyla,
Annemin gözlerimin içine bakması?
Ve ben yaşarken ölmem?!!!
Dayanılması çok zor olan acı çekerken,
Kabuslar yaşayıp savaş vermem.
yine birşey olacak korkusuyla yaşayıp,
Kimsenin inanmayacağı,
aklılların almadığı
şeylerle yaşayan ben
Ve ben Yaşarken ölmem!!
Şiir : Faruk Madan
|
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
