7 YAŞINDAYIM
7 yaşındayım ve öyle masum sevdim
Hep saf, saf ve temiz
Seni Dünyadan habersiz gibi bildim
katışıksız ve karşılıksız.
Berrak denizlerin dalgasındaki beyaz köpüğü sever gibi
Hırçın bir rüzgarın beni kollarına alıp dolaştırması gibi
bir oyuncakta bulduğum huzur,
yada bir şekerde aldığım tad gibi,
korkularımda vardı benim
hem karanlıktan hem yalnızlıktan
gözyaşlarım hep hazırdı,
dokunsan gururuma
hiç bitmeyecekmiş gibi ağlardım.
çok masumdu oyunlarım
hile bilmez, mızıkçılıkta yapmazdım
zaten kimsecikleri incitemezdim
gözleri dolanlara gözyaşlarımla eşlik ederdim.
az sonra unuturdum küslüğü
neye küstüğümü bile hatırlamazdım
zaten pembeydi yalanlarım
kızarırdı yüzüm hemen, başımı öne eğerdim
çok temiz görüyordum dünyayı
seviyordum maviye yeşile bakmayı
dünya gözümde büyürken küçülüyordum
ve ben kaybolmaktan çok korkuyordum
bir gülsem öyle masum öyle sıcak
gülmek için zorlamıyordumda kendimi
numaradan nedirdi bilmem
masumdu sevinçlerim
bir kedinin yada köpeğin el uzattığı patisini tutmak gibi.
oyun alanlarımdı sokaklarım
sevinçlerimi beğenilerimi sarılarak paylaşırdım
yada ağladığımda bir çırpıda koşup
annemin başımı okşamasıydı tüm tesellim.
kaybettiğim uyuncaklarımda vardı benim
mesela sarılıp uyduğum ayıcığım
uğur getirdiğine inandığım bir taşım
masumdu duygularım
yağmurdan sığındığımız karton kutuların ıslanınca erimesi gibi..
E = mc2 kadar netti hesaplarım
ışık hızıyla sevmek, kalp köküyle bağlanmak
yada bütün güzel anıları toplamak
kötülükleri hayatımdan çıkarmak
mutluluklarımı sevinçlerime çarpmak
üzüntülerimi paylaşarak bölmek
dört işlem kadar basitti düşlerim
ben insanları satmak nedir bilmem
yağ ve bal satmaktır bütün ticaretim
kaçanı kovalamak, yakalayınca sobelemek
patlatmak değildi niyetim kazan çömlek
yarın şunu giyeceğim diye baş ucuma koyardım
bir bayram sabahıydı bütün günlere merhabalarım
elma şekeri gibi tatlıydı herşey
bir pamuk şeker kadar da yumuşak,
bütün mutlu sonlar gibi bizde kavuşsak
güz baharı, ayrılık mevsimi nedir bilmem
ilbahar yaz sonbahar kıştı benim mevsimlerim
çeşit çeşit hesaplar oyunlar nedir bilmem.
ellerim arkamda parmaklarımlaydı tüm hesaplarım.
şiir: Faruk MADAN
|