
BU ŞEHRİN GÖZLERİ KAPALI
yaşıyorum işte hayatı...
hayat bana yaşatıyor sanma acıları
gülüyor işte yüzüm...
yüzümümün solgunluğuna aldanma geceleri..
bırakmadım en olmadık yerde bedenimi
unutmadım kaldırımda sokakta
misafirim, fazla kalmayacağım zaten
uzatmayacağım lafımla yazımla
ey sehir! aç gözlerini bak kim gelmiş?
görki dünya ona bedelmiş!
ey mabet! aç kapılarını ardına kadar!
uyuyan güsel dünyaya bedelmiş
bu şehrin gözleri kapalı
görmüyor önündeki yaprağı
sormuyor yaprağı yaratanı
ve seni neden yarattığını!
FARUK MADAN
|