SON ZAMANLAR…

Artık cümlelerim biz eskiden diye başlar ve yarıda durur,

Hayat bir garip, insanlar bir tuhaf, günler acımasız.

Uzun bir yolculuğun sonunda nefesi kesilen yolcu gibi

Artık daha ilk adımda düşüyor hayallerim bir bir suya.

 

Hayat acımasızdır her zaman bilirim diyordum

Ve ben güçlüyüm ondan diye, hep savaşıyordum

Yenilmiyordum, yıkılmıyordum, başımda hep dimdik

Kabullenmiyordum içine sürükleyen yıllara inat

 

Ne çabukta geçiverdi şu koca ömür, ilahi ömürsün

Zaman hep kendi bildiğine hep başıboş dolaştı içimde

Yıllar ne çabukta unuttu geçmiş günlerini bir anda

Dağlara haykırıp derdimi, her yeni doğan güneşe küssem de.

 

Rüzgâr esse hafiften, fırtına olurda kaybederdim onu

İki damla su görsem gözlerinde, sel olur yıkardım onu

Yolumda bir taş olsaydı hatayla, koskoca bir duvar olurdum

Esarete bıçak, esirliğe silah olurdu da, yinede durmazdı yüreğim

 

Hep çocukken ağlarım, büyüyünce nasılsa geçer derdim

Ömrünü tamamlayan gözlerimden artık ağlarken yaş akmaz

İçime akıttığım gözyaşlarımda da artık yüreğim kök tutmaz

Şimdi hiçbir duyguyu az yaşayamıyorum, kalbim karar sormaz

 

Şimdi bir fotoğraf çektirirken içime sızan acıyı bir bilsen,

Torunlarıma dedeniz diye gösterilecek biliyorum diye bakar oldum

Sanki o eski ben kaybolmuşta içimde tozlu sayfalar

Aklımda yarım kalan hatıralarla ben kalmışım umutsuzluğa yem oldum.

 

Hayatta öyle bazen, bitmeyecek gibi başlar yarımda duruverir

Daha nice yapılacak işler var, atılacak yeni adımlar var,

Bensiz olmaz dediğim yarınlar varda içimde yaşattığım

Ama öyle değil gerçekler, bilirim aslında umutsuzluklar var

 

Ben sevgimi sunamadım daha hayatıma yol bulamadım

Belli ki bu uçsuz bucaksız kovalamacının son durağı yok

Ne kırılacak kalp nede üzecek zaman yokmuş bilemedim

Belli ki bu dursuz duraksız zamanında hiç duracağı yok

  

Aynalar gerçek görüntüler değil derler fizikçiler

Gerçeği ters gerçeğe aykırı aynalarda bana benzer bazen

Yüzüm buruşuk ve solgun, kalbimde iyice yorgun

Bu dünya gerçeğin değil, gerçeklerin dili yalan söyler

 

Son zamanlar kendimi pekiyi hissetmiyorum artık

Bu bendeki İyiyle kötünün son aldanışları belki de

Son zamanlar ruhuma daha da yakınım biliyorum

Çokta dinlememişim zorlamışım duymamak için de

 

Sen ne acayip duyarsız ruhsun be dünya

Çok yordu şu kasvetli bakışların beni

Sen ne olduğunu bilirde söylemez evliya

Çok üzdü şu tatlı hayatlar beni

 

Son zamanlar bunlar, bu son zamanlar

Zaten ancak bunu yaşayanlar anlar

Beklemek asıl şimdi zormuş şimdi kayarmış yıldızlar

Tüketmekten tükenmeye dönmüş şu zalim yıllar…

---

faruk madan

---