ruhum yandi bir kere
şimdi küllerim her zerrende
göşyaşım her değdiğinde yüreğime
ateşim dahada ateşlenir sinemde

kör olası gurbetin kahrı
inan olmaz senden ayrı
çekilmiyor...

dünümde bugünümde yarınımda
mahpusum ellerine
hücremdir gözlerin
mahkumum kalbine
özgürlüğüm sende
bırak beni gideyim desemde
yakamı bırakmıyor hüznün

kırık bir cam parçasıyım şimdi
diğer eşine asla bağlanamayan
sırça köşkün kaldı sağlam
orada yaşıyor hayalin sense elde

ne varsa elde avuçta
seni bulmak için savurdum sonunda
aşkıda ayrılığıda
acizliğe muhtaçlığa da
sen attın ya beni kör kuyulara
acımın içinde sen
senin içinde bir ben bulamayan kalbim
kanayan yaralarımı sarmaz oldu ellerin
için için kanasada yüreğim
ah ile sızlansamda yanlız gecelerimde
bir kız çocuğu olsamda bazen
boyun bükmem
gururuma eğilmem
içimden sızan senli